HolyIndia.Org

திருக்கச்சூர் ஆலக்கோவில் ஆலய தேவாரம்

திருக்கச்சூர் ஆலக்கோவில் ஆலயம்
7-41-7639:
முதுவாய் ஓரி கதற முதுகாட் 
டெரிகொண் டாடல் முயல்வானே 
மதுவார் கொன்றைப் புதுவீ சூடும் 
மலையான் மகள்தன் மணவாளா 
கதுவாய்த் தலையிற் பலிநீ கொள்ளக் 
கண்டால் அடியார் கவலாரே 
அதுவே ஆமா றிதுவோ கச்சூர் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7640:
கச்சேர் அரவொன் றரையில் அசைத்துக் 
கழலுஞ்சிலம்புங் கலிக்கப் பலிக்கென் 
றுச்சம் போதா ஊரூர் திரியக் 
கண்டால் அடியார் உருகாரே 
இச்சை அறியோம் எங்கள் பெருமான் 
ஏழேழ் பிறப்பும் எனையாள்வாய் 
அச்சம் இல்லாக் கச்சூர் வடபால் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7641:
சாலக் கோயில் உளநின் கோயில் 
அவையென் றலைமேற் கொண்டாடி 
மாலைத் தீர்ந்தேன் வினையுந் துரந்தேன் 
வானோர் அறியா நெறியானே 
கோலக் கோயில் குறையாக் கோயில் 
குளிர்பூங் கச்சூர் வடபாலை 
ஆலக் கோயிற் கல்லால் நிழற்கீழ் 
அறங்கட் டுரைத்த அம்மானே. 

7-41-7642:
விடையுங் கொடியுஞ் சடையும் உடையாய் 
மின்னேர் உருவத் தொளியானே 
கடையும் புடைசூழ் மணிமண் டபமுங் 
கன்னி மாடங் கலந்தெங்கும் 
புடையும் பொழிலும் புனலுந் தழுவிப் 
பூமேல் திருமா மகள்புல்கி 
அடையுங் கழனிப் பழனக் கச்சூர் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7643:
மேலை விதியே வினையின் பயனே 
விரவார் புரமூன் றெரிசெய்தாய் 
காலை யெழுந்து தொழுவார் தங்கள் 
கவலை களைவாய் கறைக்கண்டா 
மாலை மதியே மலைமேல் மருந்தே 
மறவேன் அடியேன் வயல் சூழ்ந்த 
ஆலைக் கழனிப் பழனக் கச்சூர் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7644:
பிறவாய் இறவாய் பேணாய் மூவாய் 
பெற்ற மேறிப் பேய்சூழ்தல் 
துறவாய் மறவாய் சுடுகா டென்றும் 
இடமாக் கொண்டு நடமாடி 
ஒறுவாய்த் தலையிற் பலிநீ கொள்ளக் 
கண்டால் அடியார் உருகாரே 
அறவே ஒழியாய் கச்சூர் வடபால் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7645:
பொய்யே உன்னைப் புகழ்வார் புகழ்ந்தால் 
அதுவும் பொருளாக் கொள்வானே 
மெய்யே எங்கள் பெருமான் உன்னை 
நினைவார் அவரை நினைகண்டாய் 
மையார் தடங்கண் மங்கை பங்கா 
கங்கார் மதியஞ் சடைவைத்த 
ஐயா செய்யாய் வெளியாய் கச்சூர் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7646:
ஊனைப் பெருக்கி உன்னை நினையா 
தொழிந்தேன் செடியேன் உணர்வில்லேன் 
கானக் கொன்றை கமழ மலருங் 
கடிநா றுடையாய் கச்சூராய் 
மானைப் புரையும் மடமென் னோக்கி 
மடவா ளஞ்ச மறைத்திட்ட 
ஆனைத் தோலாய் ஞானக் கண்ணாய் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7647:
காதல் செய்து களித்துப் பிதற்றிக் 
கடிமா மலரிட் டுனையேத்தி 
ஆதல் செய்யும் அடியார் இருக்க 
ஐயங் கொள்வ தழகிதே 
ஓதக் கண்டேன் உன்னை மறவேன் 
உமையாள் கணவா எனையாள்வாய் 
ஆதற் பழனக் கழனிக் கச்சூர் 
ஆலக் கோயில் அம்மானே. 

7-41-7648:
அன்னம் மன்னும் வயல்சூழ் கச்சூர் 
ஆலக் கோயில் அம்மானை 
உன்ன முன்னும் மனத்தா ரூரன் 
ஆரூ ரன்பேர் முடிவைத்த 
மன்னு புலவன் வயல்நா வலர்கோன் 
செஞ்சொல் நாவன் வன்றொண்டன் 
பன்னு தமிழ்நுல் மாலை வல்லார் 
அவரெந் தலைமேற் பயில்வாரே.