திருவல்லம் ( திருவலம்) ஆலய தேவாரம்

எரித்தவன் முப்புரம் எரியில்மூழ்கத் 
தரித்தவன் கங்கையைத் தாழ்சடைமேல் 
விரித்தவன் வேதங்கள் வேறுவேறு 
தெரித்தவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1219:

தாயவன் உலகுக்குத் தன்னொப்பிலாத் 
தூயவன் தூமதி சூடியெல்லாம் 
ஆயவன் அமரர்க்கும் முனிவர்கட்குஞ் 
சேயவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1220:

பார்த்தவன் காமனைப் பண்பழியப் 
போர்த்தவன் போதகத் தின்னுரிவை 
ஆர்த்தவன் நான்முகன் தலையையன்று 
சேர்த்தவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1221:

கொய்தஅம் மலரடி கூடுவார்தம் 
மைதவழ் திருமகள் வணங்கவைத்துப் 
பெய்தவன் பெருமழை யுலகமுய்யச் 
செய்தவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1222:

சார்ந்தவர்க் கின்பங்கள் தழைக்கும்வண்ணம் 
நேர்ந்தவன் நேரிழை யோடுங்கூடித் 
தேர்ந்தவர் தேடுவார் தேடச்செய்தே 
சேர்ந்தவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1223:

பதைத்தெழு காலனைப் பாதமொன்றால் 
உதைத்தெழு மாமுனிக் குண்மைநின்று 
விதிர்த்தெழு தக்கன்றன் வேள்வியன்று 
சிதைத்தவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1224:

இகழ்ந்தரு வரையினை எடுக்கலுற்றாங் 
ககழ்ந்தவல் லரக்கனை அடர்த்தபாதம் 
நிகழ்ந்தவர் நேடுவார் நேடச்செய்தே 
திகழ்ந்தவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1225:

பெரியவன் சிறியவர் சிந்தைசெய்ய 
அரியவன் அருமறை யங்கமானான் 
கரியவன் நான்முகன் காணவொண்ணாத் 
தெரியவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1226:

அன்றிய அமணர்கள் சாக்கியர்கள் 
குன்றிய அறவுரை கூறாவண்ணம் 
வென்றவன் புலனைந்தும் விளங்கவெங்குஞ் 
சென்றவன் உறைவிடந் திருவல்லமே.

1-113-1227:

கற்றவர் திருவல்லங் கண்டுசென்று 
நற்றமிழ் ஞானசம் பந்தன்சொன்ன 
குற்றமில் செந்தமிழ் கூறவல்லார் 
பற்றுவர் ஈசன்பொற் பாதங்களே.