HolyIndia.Org

திருக்கச்சி மேற்றளி, காஞ்சீபுரம் ஆலய தேவாரம்

திருக்கச்சி மேற்றளி, காஞ்சீபுரம் ஆலயம்
3-114-4024:
பாயுமால்விடை மேலொரு பாகனே பாவைதன்னுரு மேலொரு பாகனே 
தூயவானவர் வேதத் துவனியே சோதிமாலெரி வேதத் துவனியே
ஆயுநன்பொருள் நுண்பொரு ளாதியே ஆலநீழல் அரும்பொரு ளாதியே
காயவின்மதன் பட்டது கம்பமே கண்ணுதற்பர மற்கிடங் கம்பமே. 

3-114-4025:
சடையணிந்ததும் வெண்டலை மாலையே தம்முடம்பிலும் வெண்டலை மாலையே
படையிலங்கையிற் சூலம தென்பதே பரந்திலங்கையிற் சூலம தென்பதே
புடைபரப்பன பூத கணங்களே போற்றிசைப்பன பூத கணங்களே
கடைகடோ றும் இரப்பது மிச்சையே கம்பமேவி யிருப்பது மிச்சையே. 

3-114-4026:
வெள்ளெருக்கொடு தும்பை மிலைச்சியே வேறுமுன்செலத் தும்பை மிலைச்சியே
அள்ளிநீறது பூசுவ தாகமே யானமாசுண மூசுவ தாகமே
புள்ளியாடை யுடுப்பது கத்துமே போனவு[ழி யுடுப்பது கத்துமே
கள்ளுலாமலர்க் கம்ப மிருப்பதே காஞ்சிமாநகர்க் கம்ப மிருப்பதே. 

3-114-4027:
முற்றலாமை யணிந்த முதல்வரே மூரியாமை யணிந்த முதல்வரே
பற்றிவாளர வாட்டும் பரிசரே பாலுநெய்யுகந் தாட்டும் பரிசரே
வற்றலோடு கலம்பலி தேர்வதே வானினோடு கலம்பலி தேர்வதே
கற்றிலாமனங் கம்ப மிருப்பதே காஞ்சிமாநகர்க் கம்ப மிருப்பதே. 

3-114-4028:
வேடனாகி விசையற் கருளியே வேலைநஞ்ச மிசையற் கருளியே
ஆடுபாம்பரை யார்த்த துடையதே யஞ்சுபூதமு மார்த்த துடையதே
கோடுவான்மதிக் கண்ணி யழகிதே குற்றமின்மதிக் கண்ணி யழகிதே
காடுவாழ்பதி யாவது மும்மதே கம்பமாபதி யாவது மும்மதே. 

3-114-4029:
இரும்புகைக்கொடி தங்கழல் கையதே இமயமாமகள் தங்கழல் கையதே
அரும்புமொய்த்த மலர்ப்பொறை தாங்கியே ஆழியான்றன் மலர்ப்பொறை தாங்கியே
பெரும்பகல்நட மாடுதல் செய்துமே பேதைமார்மனம் வாடுதல் செய்துமே
கரும்புமொய்த்தெழு கம்ப மிருப்பதே காஞ்சிமாநகர்க் கம்ப மிருப்பதே. 

3-114-4030:
முதிரமங்கை தவஞ்செய்த காலமே முன்புமங்கை தவஞ்செய்த காலமே
வெதிர்களோடகில் சந்த முருட்டியே வேழமோடகில் சந்த முருட்டியே
அதிரவாறு வரத்தழு வத்தொடே ஆன்நெய்ஆடு வரத்தழு வத்தொடே
கதிர்கொள்பூண்முலைக் கம்ப மிருப்பதே காஞ்சிமாநகர்க் கம்ப மிருப்பதே. 

3-114-4031:
பண்டரக்க னெடுத்த பலத்தையே பாய்ந்தரக்க னெடுத்த பலத்தையே 
கொண்டரக்கிய துங்கால் விரலையே கோளரக்கிய துங்கால் விரலையே
உண்டுழன்றது முண்டத் தலையிலே யுடுபதிக்கிட முண்டத் தலையிலே
கண்டநஞ்சம் அடக்கினை கம்பமே கடவுள்நீயிடங் கொண்டது கம்பமே. 

3-114-4032:
தூணியான சுடர்விடு சோதியே சுத்தமான சுடர்விடு சோதியே
பேணியோடு பிரமப் பறவையே பித்தனான பிரமப் பறவையே
சேணினோடு கீ|ழி திரிந்துமே சித்தமோடு கீ|ழி திரிந்துமே
காணநின்றனர் உற்றது கம்பமே கடவுள்நீயிடம் உற்றது கம்பமே. 

3-114-4033:
ஓருடம்பினை யீருரு வாகவே யுன்பொருட்டிற மீருரு வாகவே
ஆருமெய்தற் கரிது பெரிதுமே ஆற்றலெய்தற் கரிது பெரிதுமே
தேரரும்மறி யாது திகைப்பரே சித்தமும்மறி யாது திகைப்பரே
கார்நிறத்தம ணர்க்கொரு கம்பமே கடவுள்நீயிடங் கொண்டது கம்பமே. 

3-114-4034:
கந்தமார்பொழில் சூழ்தரு கம்பமே காதல்செய்பவர் தீர்த்திடு கம்பமே
புந்திசெய்து விரும்பிப் புகலியே பூசுரன்றன் விரும்பிப் புகலியே
அந்தமில்பொரு ளாயின கொண்டுமே அண்ணலின்பொரு ளாயின கொண்டுமே
பந்தனின்னியல் பாடிய பத்துமே பாடவல்லவ ராயின பத்துமே. 

4-43-4582:
மறையது பாடிப் பிச்சைக் 
கென்றகந் திரிந்து வாழ்வார் 
பிறையது சடைமு டிமேற் 
பெய்வளை யாள்தன் னோடுங் 
கறையது கண்டங் கொண்டார் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
இறையவர் பாட லாடல் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4583:
மாலன மாயன் றன்னை 
மகிழ்ந்தனர் விருத்த ராகும் 
பாலனார் பசுப தியார் 
பால்வெள்ளை நீறு பூசிக் 
காலனைக் காலாற் செற்றார் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
ஏலநற் கடம்பன் தாதை 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4584:
விண்ணிடை விண்ண வர்கள் 
விரும்பிவந் திறைஞ்சி வாழ்த்தப் 
பண்ணிடைச் சுவையின் மிக்க 
கின்னரம் பாடல் கேட்டார் 
கண்ணிடை மணியி னொப்பார் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
எண்ணிடை யெழுத்து மானார் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4585:
சோமனை அரவி னோடு 
சூழ்தரக் கங்கை சூடும் 
வாமனை வான வர்கள் 
வலங்கொடு வந்து போற்றக் 
காமனைக் காய்ந்த கண்ணார் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
ஏமநின் றாடும் எந்தை 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4586:
ஊனவ ருயிரி னோடு 
முலகங்க @ழி யாகித் 
தானவர் தனமு மாகித் 
தனஞ்சய னோடெ திர்ந்த 
கானவர் காள கண்டர் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
ஏனமக் கோடு பூண்டார் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4587:
மாயனாய் மால னாகி 
மலரவ னாகி மண்ணாய்த் 
தேயமாய்த் திசையெட் டாகித் 
தீர்த்தமாய்த் திரிதர் கின்ற 
காயமாய்க் காயத் துள்ளார் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
ஏயமென் றோளி பாகர் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4588:
மண்ணினை யுண்ட மாயன் 
தன்னையோர் பாகங் கொண்டார் 
பண்ணினைப் பாடி யாடும் 
பத்தர்கள் சித்தங் கொண்டார் 
கண்ணினை மூன்றுங் கொண்டார் 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
எண்ணினை யெண்ண வைத்தார் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4589:
செல்வியைப் பாகங் கொண்டார் 
சேந்தனை மகனாக் கொண்டார் 
மல்லிகைக் கண்ணி யோடு 
மாமலர்க் கொன்றை சூடிக் 
கல்வியைக் கரையி லாத 
காஞ்சிமா நகர்தன் னுள்ளால் 
எல்லியை விளங்க நின்றார் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4590:
வேறிணை யின்றி யென்றும் 
விளங்கொளி மருங்கி னாளைக் 
கூறிய லாக வைத்தார் 
கோளரா மதியும் வைத்தார் 
ஆறினைச் சடையுள் வைத்தார் 
அணிபொழிற் கச்சி தன்னுள் 
ஏறினை யேறு மெந்தை 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

4-43-4591:
தென்னவன் மலையெ டுக்கச் 
சேயிழை நடுங்கக் கண்டு 
மன்னவன் விரலா லூன்ற 
மணிமுடி நெரிய வாயாற் 
கன்னலின் கீதம் பாடக் 
கேட்டவர் காஞ்சி தன்னுள் 
இன்னவற் கருளிச் செய்தார் 
இலங்குமேற் றளிய னாரே. 

7-21-7433:
நொந்தா ஒண்சுடரே நுனையே நினைந்திருந்தேன் 
வந்தாய் போயறியாய் மனமே புகுந்துநின்ற 
சிந்தாய் எந்தைபிரான் திருமேற் றளியுறையும் 
எந்தாய் உன்னையல்லால் இனியேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7434:
ஆட்டான் பட்டமையால் அடியார்க்குத் தொண்டுபட்டுக் 
கேட்டேன் கேட்பதெல்லாம் பிறவாமை கேட்டொழிந்தேன் 
சேட்டார் மாளிகைசூழ் திருமேற் றளியுறையும் 
மாட்டே உன்னையல்லால் மகிழ்ந்தேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7435:
மோறாந் தோரொருகால் நினையா திருந்தாலும் 
வேறா வந்தென்னுள்ளம் புகவல்ல மெய்ப்பொருளே 
சேறார் தண்கழனித் திருமேற் றளியுறையும் 
ஏறே உன்னையல்லால் இனியேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7436:
உற்றார் சுற்றமெனும் அதுவிட்டு நுன்னடைந்தேன் 
எற்றால் என்குறைவென் இடரைத் துறந்தொழிந்தேன் 
செற்றாய் மும்மதிலுந் திருமேற் றளியுறையும் 
பற்றே நுன்னையல்லால் பணிந்தேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7437:
எம்மான் எம்மனையென் றவரிட் டிறந்தொழிந்தார் 
மெய்ம்மா லாயினதீர்த் தருள்செய்யும் மெய்ப்பொருளே 
கைம்மா வீருரியாய் கனமேற் றளியுறையும் 
பெம்மான் உன்னையல்லால் பெரிதேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7438:
நானேல் உன்னடியே நினைந்தேன் நினைதலுமே 
ஊனேர் இவ்வுடலம் புகுந்தாயென் ஒண்சுடரே 
தேனே இன்னமுதே திருமேற் றளியுறையுங் 
கோனே உன்னையல்லாற் குளிர்ந்தேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7439:
கையார் வெஞ்சிலைநா ணதன்மேற் சரங்கோத்தே 
எய்தாய் மும்மதிலும் எரியுண்ண எம்பெருமான் 
செய்யார் பைங்கமலத் திருமேற் றளியுறையும் 
ஐயா உன்னையல்லால் அறிந்தேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7440:
விரையார் கொன்றையினாய் விமலாஇனி உன்னையல்லால் 
உரையேன் நாவதனால் உடலில்லுயிர் உள்ளளவும் 
திரையார் தண்கழனித் திருமேற் றளியுறையும் 
அரையா உன்னையல்லால் அறிந்தேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7441:
நிலையாய் நின்னடியே நினைந்தேன் நினைதலுமே 
தலைவா நின்னினையப் பணித்தாய் சலமொழிந்தேன் 
சிலையார் மாமதில்சூழ் திருமேற் றளியுறையும் 
மலையே உன்னையல்லால் மகிழ்ந்தேத்த மாட்டேனே. 

7-21-7442:
பாரூர் பல்லவனுர் மதிற்காஞ்சி மாநகர்வாய்ச் 
சீரூ ரும்புறவிற் றிருமேற் றளிச்சிவனை 
ஆரூ ரன்னடியான் அடித்தொண்டன் ஆரூரன்சொன்ன 
சீரூர் பாடல்வல்லார் சிவலோகஞ் சேர்வாரே.