HolyIndia.Org

திருமறைக்காடு ( வேதாரண்யம் ) ஆலய தேவாரம்

திருமறைக்காடு ( வேதாரண்யம் ) ஆலயம்
1-22-228:
சிலைதனை நடுவிடை நிறுவியொர் 
சினமலி அரவது கொடுதிவி 
தலமலி சுரரசு ரர்களொலி 
சலசல கடல்கடை வுழிமிகு 
கொலைமலி விடமெழ அவருடல் 
குலைதர வதுநுகர் பவனெழில் 
மலைமலி மதில்புடை தழுவிய 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-229:
கரமுத லியஅவ யவமவை 
கடுவிட அரவது கொடுவரு 
வரல்முறை அணிதரு மவனடல் 
வலிமிகு புலியத ளுடையினன் 
இரவலர் துயர்கெடு வகைநினை 
இமையவர் புரமெழில் பெறவளர் 
மரநிகர் கொடைமனி தர்கள்பயில் 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-230:
இழைவளர் தருமுலை மலைமக 
ளினிதுறை தருமெழி லுருவினன் 
முழையினின் மிகுதுயி லுறுமரி 
முசிவொடும் எழமுள ரியொடெழு 
கழைநுகர் தருகரி யிரிதரு 
கயிலையின் மலிபவ னிருளுறும் 
மழைதவழ் தருபொழில் நிலவிய 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-231:
நலமிகு திருவித ழியின்மலர் 
நகுதலை யொடுகன கியின்முகை 
பலசுர நதிபட அரவொடு 
மதிபொதி சடைமுடி யினன்மிகு 
தலநில வியமனி தர்களொடு 
தவமுயல் தருமுனி வர்கள்தம 
மலமறு வகைமனம் நினைதரு 
மறைவன மமர்தரு பரமனே. 

1-22-232:
கதிமலி களிறது பிளிறிட 
வுரிசெய்த அதிகுண னுயர்பசு 
பதியதன் மிசைவரு பசுபதி 
பலகலை யவைமுறை முறையுணர் 
விதியறி தருநெறி யமர்முனி 
கணனொடு மிகுதவ முயல்தரும் 
அதிநிபு ணர்கள்வழி படவளர் 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-233:
கறைமலி திரிசிகை படையடல் 
கனல்மழு வெழுதர வெறிமறி 
முறைமுறை யொலிதம ருகமுடை 
தலைமுகிழ் மலிகணி வடமுகம் 
உறைதரு கரனுல கினிலுய 
ரொளிபெறு வகைநினை வொடுமலர் 
மறையவன் மறைவழி வழிபடு 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-234:
இருநில னதுபுன லிடைமடி 
தரஎரி புகஎரி யதுமிகு 
பெருவளி யினிலவி தரவளி 
கெடவிய னிடைமுழு வதுகெட 
இருவர்க ளுடல்பொறை யொடுதிரி 
யெழிலுரு வுடையவன் இனமலர் 
மருவிய அறுபதம் இசைமுரல் 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-235:
சனம்வெரு வுறவரு தசமுக 
னொருபது முடியொடு மிருபது 
கனமரு வியபுயம் நெரிவகை 
கழலடி யிலொர்விரல் நிறுவினன் 
இனமலி கணநிசி சரன்மகிழ் 
வுறவருள் செய்தகரு ணையனென 
மனமகிழ் வொடுமறை முறையுணர் 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-236:
அணிமலர் மகள்தலை மகனயன் 
அறிவரி யதொர்பரி சினிலெரி 
திணிதரு திரளுரு வளர்தர 
அவர்வெரு வுறலொடு துதிசெய்து 
பணியுற வெளியுரு வியபர 
னவனுரை மலிகடல் திரளெழும் 
மணிவள ரொளிவெயில் மிகுதரு 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-237:
இயல்வழி தரவிது செலவுற 
இனமயி லிறகுறு தழையொடு 
செயல்மரு வியசிறு கடமுடி 
யடைகையர் தலைபறி செய்துதவம் 
முயல்பவர் துவர்படம் உடல்பொதி 
பவரறி வருபர னவனணி 
வயலினில் வளைவளம் மருவிய 
மறைவனம் அமர்தரு பரமனே. 

1-22-238:
வசையறு மலர்மகள் நிலவிய 
மறைவனம் அமர்பர மனைநினை 
பசையொடு மிகுகலை பலபயில் 
புலவர்கள் புகழ்வழி வளர்தரு 
இசையமர் கழுமல நகரிறை 
தமிழ்விர கனதுரை யியல்வல 
இசைமலி தமிழொரு பதும்வல 
அவருல கினிலெழில் பெறுவரே. 

2-37-1862:
சதுரம் மறைதான் துதிசெய்து வணங்கும்
மதுரம் பொழில்சூழ் மறைக்காட் டுறைமைந்தா
இதுநன் கிறைவைத் தருள்செய்க எனக்குன்
கதவந் திருக்காப்புக் கொள்ளுங் கருத்தாலே. 

2-37-1863:
சங்கந் தரளம் மவைதான் கரைக்கெற்றும்
வங்கக் கடல்சூழ் மறைக்காட் டுறைமைந்தா
மங்கை உமைபா கமுமா கவிதென்கொல்
கங்கை சடைமே லடைவித்த கருத்தே. 

2-37-1864:
குரவங் குருக்கத்தி கள்புன்னை கள்ஞாழல்
மருவும் பொழில்சூழ் மறைக்காட் டுறைமைந்தா
சிரமும் மலருந் திகழ்செஞ் சடைதன்மேல்
அரவம் மதியோ டடைவித்த லழகே. 

2-37-1865:
படர்செம் பவளத்தொடு பன்மலர் முத்தம்
மடலம் பொழில்சூழ் மறைக்காட் டுறைமைந்தா
உடலம் முமைபங்க மதாகியு மென்கொல்
கடல்நஞ் சமுதா அதுவுண்ட கருத்தே. 

2-37-1866:
வானோர் மறைமா தவத்தோர் வழிபட்ட
தேனார் பொழில்சூழ் மறைக்காட் டுறைசெல்வா
ஏனோர் தொழுதேத்த இருந்தநீ யென்கொல்
கானார் கடுவே டுவனான கருத்தே. 

2-37-1867:
பலகாலங்கள் வேதங்கள் பாதங்கள் போற்றி
மலரால் வழிபாடு செய்மா மறைக்காடா
உலகே ழுடையாய் கடைதோறு முன்னென்கொல்
தலைசேர் பலிகொண் டதிலுண் டதுதானே. 

2-37-1868:
வேலா வலயத் தயலே மிளிர்வெய்துஞ்
சேலார் திருமா மறைக்காட் டுறைசெல்வா
மாலோ டயன்இந் திரனஞ்ச முன்னென்கொல்
காலார் சிலைக்கா மனைக்காய்ந்த கருத்தே. 

2-37-1869:
கலங்கொள் கடலோதம் உலாவுங் கரைமேல்
வலங்கொள் பவர்வாழ்த் திசைக்கும் மறைக்காடா
இலங்கை யுடையான் அடர்ப்பட் டிடரெய்த
அலங்கல் விரலூன்றி யருள்செய்த வாறே. 

2-37-1870:
கோனென்று பல்கோடி உருத்திரர் போற்றுந்
தேனம் பொழில்சூழ் மறைக்கா டுறைசெல்வா
ஏனங் கழுகா னவருன்னை முன்னென்கொல்
வானந் தலமண்டி யுங்கண்டி லாவாறே. 

2-37-1871:
வேதம் பலவோமம் வியந்தடி போற்ற
ஓதம் உலவும் மறைக்காட்டி லுறைவாய்
ஏதில் சமண்சாக் கியர்வாக் கிவையென்கொல்
ஆத ரொடுதா மலர்தூற் றியவாறே. 

2-37-1872:
காழிந் நகரான் கலைஞான சம்பந்தன்
வாழிம் மறைக்கா டனைவாய்ந் தறிவித்த
ஏழின் னிசைமாலை யீரைந் திவைவல்லார்
வாழி யுலகோர் தொழவான் அடைவாரே. 

2-91-2453:
பொங்கு வெண்மணற் கானற் பொருகடல் திரைதவழ் முத்தங் 
கங்கு லாரிருள் போழுங் கலிமறைக் காடமர்ந் தார்தாந் 
திங்கள் சூடின ரேனுந் திரிபுரம் எரித்தன ரேனும் 
எங்கும் எங்கள் பிரானார் புகழல திகழ்பழி யிலரே. 

2-91-2454:
கூனி ளம்பிறை சூடிக் கொடுவரித் தோலுடை யாடை 
ஆனி லங்கிள ரைந்தும் ஆடுவர் பூண்பது மரவங் 
கான லங்கழி யோதங் கரையொடு கதிர்மணி ததும்பத் 
தேன லங்கமழ் சோலைத் திருமறைக் காடமர்ந் தாரே. 

2-91-2455:
நுண்ணி தாய்வெளி தாகி நுல்கிடந் திலங்கு பொன்மார்பிற் 
பண்ணி யாழென முரலும் பணிமொழி யுமையொரு பாகன் 
தண்ணி தாயவெள் ளருவி சலசல நுரைமணி ததும்பக் 
கண்ணி தானுமோர் பிறையார் கலிமறைக் காடமர்ந் தாரே. 

2-91-2456:
ஏழை வெண்குரு கயலே யிளம்பெடை தனதெனக் கருதித் 
தாழை வெண்மடற் புல்குந் தண்மறைக் காடமர்ந் தார்தாம் 
மாழை யங்கய லொண்கண் மலைமகள் கணவன தடியின் 
நீழ லேசர ணாக நினைபவர் வினைநலி விலரே. 

2-91-2457:
அரவம் வீக்கிய அரையும் அதிர்கழல் தழுவிய அடியும் 
பரவ நாஞ்செய்த பாவம் பறைதர வருளுவர் பதிதான் 
மரவம் நீடுயர் சோலை மழலைவண் டியாழ்செயும் மறைக்காட் 
டிரவும் எல்லியும் பகலும் ஏத்துதல் குணமெ னலாமே. 

2-91-2458:
பல்லி லோடுகை யேந்திப் பாடியும் ஆடியும் பலிதேர் 
அல்லல் வாழ்க்கைய ரேனும் அழகிய தறிவரெம் மடிகள் 
புல்ல மேறுவர் பூதம் புடைசெல வுழிதர்வர்க் கிடமாம் 
மல்கு வெண்டிரை யோதம் மாமறைக் காடது தானே. 

2-91-2459:
நாகந் தான்கயி றாக நளிர்வரை யதற்கு மத்தாகப் 
பாகந் தேவரோ டசுரர் படுகடல் அளறெழக் கடைய 
வேக நஞ்செழ ஆங்கே வெருவொடும் இரிந்தெங்கு மோட 
ஆகந் தன்னில்வைத் தமிர்தம் ஆக்குவித் தான்மறைக் காடே. 

2-91-2460:
தக்கன் வேள்வியைத் தகர்த்தோன் தனதொரு பெருமையை ஓரான் 
மிக்கு மேற்சென்று மலையை யெடுத்தலும் மலைமகள் நடுங்க 
நக்குத் தன்திரு விரலா லூன்றலும் நடுநடுத் தரக்கன் 
பக்க வாயும்விட் டலறப் பரிந்தவன் பதிமறைக் காடே. 

2-91-2461:
விண்ட மாமல ரோனும் விளங்கொளி யரவணை யானும் 
பண்டுங் காண்பரி தாய பரிசினன் அவனுறை பதிதான் 
கண்ட லங்கழி யோதங் கரையொடு கதிர்மணி ததும்ப 
வண்ட லங்கமழ் சோலை மாமறைக் காடது தானே. 

2-91-2462:
பெரிய வாகிய குடையும் பீலியும் அவைவெயிற் கரவாக் 
கரிய மண்டைகை யேந்திக் கல்லென வுழிதருங் கழுக்கள் 
அரிய வாகவுண் டோ து மவர்திறம் ஒழிந்து நம்மடிகள் 
பெரிய சீர்மறைக் காடே பேணுமின் மனமுடை யீரே. 

2-91-2463:
மையுலாம் பொழில் சூழ்ந்த மாமறைக் காடமர்ந் தாரைக் 
கையினாற் றொழு தெழுவான் காழியுள் ஞானசம் பந்தன் 
செய்த செந்தமிழ் பத்துஞ் சிந்தையுள் சேர்க்க வல்லார்போய்ப் 
பொய்யில் வானவ ரோடும் புகவலர் கொளவலர் புகழே. 

3-76-3614:
கற்பொலிசு ரத்தினெரி கானினிடை மாநடம தாடிமடவார்
இற்பலிகொ ளப்புகுதும் எந்தைபெரு மானதிடம் என்பர்புவிமேல்
மற்பொலிக லிக்கடன்ம லைக்குவடெ னத்திரைகொ ழித்தமணியை
விற்பொலிநு தற்கொடியி டைக்கணிகை மார்கவரும் வேதவனமே. 

3-76-3615:
பண்டிரைபௌ வப்புணரி யிற்கனக மால்வரையை நட்டரவினைக்
கொண்டுகயி றிற்கடைய வந்தவிட முண்டகுழ கன்றனிடமாம்
வண்டிரை நிழற்பொழிலின் மாதவியின் மீதணவு தென்றல்வெறியார்
வெண்டிரைகள் செம்பவளம் உந்துகடல் வந்தமொழி வேதவனமே. 

3-76-3616:
காரியன்மெல் லோதிநதி மாதைமுடி வார்சடையில் வைத்துமலையார்
நாரியொரு பால்மகிழும் நம்பருறை வென்பர்நெடு மாடமறுகில்
தேரியல் விழாவினொலி திண்பணில மொண்படக நாளுமிசையால்
வேரிமலி வார்குழல்நன் மாதரிசை பாடலொலி வேதவனமே. 

3-76-3617:
நீறுதிரு மேனியின் மிசைத்தொளி பெறத்தடவி வந்திடபமே
ஏறியுல கங்கடொறும் பிச்சைநுகர் இச்சையர் இருந்தபதியாம்
ஊறுபொரு ளின்தமிழி யற்கிளவி தேருமட மாதருடனார்
வேறுதிசை யாடவர்கள் கூறஇசை தேருமெழில் வேதவனமே. 

3-76-3618:
கத்திரிகை துத்திரிக றங்குதுடி தக்கையொ டிடக்கைபடகம்
எத்தனையு லப்பில்கரு வித்திரள லம்பஇமை யோர்கள்பரச
ஒத்தற மிதித்துநட மிட்டவொரு வர்க்கிடம தென்பருலகில்
மெய்த்தகைய பத்தரொடு சித்தர்கள் மிடைந்துகளும் வேதவனமே. 

3-76-3619:
மாலைமதி வாளரவு கொன்றைமலர் துன்றுசடை நின்றுசுழலக்
காலையி லெழுந்தகதிர் தாரகைம டங்கஅன லாடும்அரனுர்
சோலையின் மரங்கடொறும் மிண்டியின வண்டுமது வுண்டிசைசெய
வேலையொலி சங்குதிரை வங்கசுற வங்கொணரும் வேதவனமே. 

3-76-3620:
வஞ்சக மனத்தவுணர் வல்லரணம் அன்றவிய வார்சிலைவளைத்
தஞ்சக மவித்தஅம ரர்க்கமர னாதிபெரு மானதிடமாங்
கிஞ்சுக விதழ்க்கனிகள் ஊறியசெவ் வாயவர்கள் பாடல்பயில
விஞ்சக இயக்கர்முனி வக்கணம் நிறைந்துமிடை வேதவனமே. 

3-76-3621:
முடித்தலைகள் பத்துடை முருட்டுரு வரக்கனை நெருக்கிவிரலால்
அடித்தலமுன் வைத்தலம ரக்கருணை வைத்தவ னிடம்பலதுயர்
கெடுத்தலை நினைத்தற வியற்றுதல் கிளர்ந்துபுல வாணர்வறுமை
விடுத்தலை மதித்துநிதி நல்குமவர் மல்குபதி வேதவனமே. 

3-76-3622:
வாசமலர் மேவியுறை வானும்நெடு மாலுமறி யாதநெறியைக்
கூசுதல்செ யாதஅம ணாதரொடு தேரர்குறு காதஅரனுர்
காசுமணி வார்கனகம் நீடுகட லோடுதிரை வார்துவலைமேல்
வீசுவலை வாணரவை வாரிவிலை பேசுமெழில் வேதவனமே. 

3-76-3623:
மந்தமுர வங்கடல் வளங்கெழுவு காழிபதி மன்னுகவுணி
வெந்தபொடி நீறணியும் வேதவனம் மேவுசிவன் இன்னருளினாற்
சந்தமிவை தண்டமிழின் இன்னிசை யெனப்பரவு பாடலுலகிற்
பந்தனுரை கொண்டுமொழி வார்கள்பயில் வார்களுயர் வானுலகமே. 

4-33-4482:
இந்திர னோடு தேவர் 
இருடிகள் ஏத்து கின்ற 
சுந்தர மானார் போலுந் 
துதிக்கலாஞ் சோதி போலுஞ் 
சந்திர னோடுங் கங்கை 
அரவையுஞ் சடையுள் வைத்து 
மந்திர மானார் போலும் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4483:
தேயன நாட ராகித் 
தேவர்கள் தேவர் போலும் 
பாயன நாட றுக்கும் 
பத்தர்கள் பணிய வம்மின் 
காயன நாடு கண்டங் 
கதனுளார் காள கண்டர் 
மாயன நாடர் போலும் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4484:
அறுமையிவ் வுலகு தன்னை 
யாமெனக் கருதி நின்று 
வெறுமையின் மனைகள் வாழ்ந்து 
வினைகளால் நலிவு ணாதே 
சிறுமதி அரவு கொன்றை 
திகழ்தரு சடையுள் வைத்து 
மறுமையும் இம்மை யாவார் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4485:
கால்கொடுத் திருகை யேற்றிக் 
கழிநிரைத் திறைச்சி மேய்ந்து 
தோல்படுத் துதிர நீராற் 
சுவரெடுத் திரண்டு வாசல் 
ஏல்வுடைத் தாவ மைத்தங் 
கேழுசா லேகம் பண்ணி 
மால்கொடுத் தாவி வைத்தார் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4486:
விண்ணினார் விண்ணின் மிக்கார் 
வேதங்கள் விரும்பி யோதப் 
பண்ணினார் கின்ன ரங்கள் 
பத்தர்கள் பாடி யாடக் 
கண்ணினார் கண்ணி னுள்ளே 
சோதியாய் நின்ற எந்தை 
மண்ணினார் வலங்கொண் டேத்தும் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4487:
அங்கையுள் அனலும் வைத்தார் 
அறுவகைச் சமயம் வைத்தார் 
தங்கையில் வீணை வைத்தார் 
தம்மடி பரவ வைத்தார் 
திங்களைக் கங்கை யோடு 
திகழ்தரு சடையுள் வைத்தார் 
மங்கையைப் பாகம் வைத்தார் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4488:
கீதராய்க் கீதங் கேட்டுக் 
கின்னரந் தன்னை வைத்தார் 
வேதராய் வேத மோதி 
விளங்கிய சோதி வைத்தார் 
ஏதராய் நட்ட மாடி 
இட்டமாய்க் கங்கை யோடு 
மாதையோர் பாகம் வைத்தார் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4489:
கனத்தினார் வலி யுடைய 
கடிமதில் அரணம் மூன்றுஞ் 
சினத்தினுட் சினமாய் நின்று 
தீயெழச் செற்றார் போலுந் 
தனத்தினைத் தவிர்ந்து நின்று 
தம்மடி பரவு வார்க்கு 
மனத்தினுள் மாசு தீர்ப்பார் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4490:
தேசனைத் தேசன் றன்னைத் 
தேவர்கள் போற்றி சைப்பார் 
வாசனை செய்து நின்று 
வைகலும் வணங்கு மின்கள் 
காசினைக் கனலை என்றுங் 
கருத்தினில் வைத்த வர்க்கு 
மாசினைத் தீர்ப்பர் போலும் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4491:
பிணியுடை யாக்கை தன்னைப் 
பிறப்பறுத் துய்ய வேண்டிற் 
பணியுடைத் தொழில்கள் பூண்டு 
பத்தர்கள் பற்றி னாலே 
துணிவுடை அரக்க னோடி 
எடுத்தலுந் தோகை அஞ்ச 
மணிமுடிப் பத்தி றுத்தார் 
மாமறைக் காட னாரே. 

4-33-4492:
தேரையு மேல்க டாவித் 
திண்ணமாத் தெளிந்து நோக்கி 
யாரையு மேலு ணரா 
ஆண்மையான் மிக்கான் தன்னைப் 
பாரையும் விண்ணும் அஞ்சப் 
பரந்த தோள் முடியடர்த்துக் 
காரிகை அஞ்ச லென்பார் 
கலிமறைக் காட னாரே. 

4-33-4493:
முக்கிமுன் வெகுண்டெ டுத்த 
முடியுடை அரக்கர்கோனை 
நக்கிருந் தூன்றிச் சென்னி 
நாண்மதி வைத்த எந்தை 
அக்கர வாமை பூண்ட 
அழகனார் கருத்தி னாலே 
தெக்குநீர்த் திரைகள் மோதுந் 
திருமறைக் காட னாரே. 

4-33-4494:
மிகப்பெருத் துலாவ மிக்கா 
னக்கொரு தேர்க டாவி 
அகப்படுத் தென்று தானும் 
ஆண்மையால் மிக்க ரக்கன் 
உகைத்தெடுத் தான்ம லையை 
ஊன்றலும் அவனை யாங்கே 
நகைப்படுத் தருளி னானுர் 
நான்மறைக் காடு தானே. 

4-33-4495:
அந்தரந் தேர்க டாவி 
யாரிவ னென்று சொல்லி 
உந்தினான் மாம லையை 
ஊன்றலும் ஒள்ள ரக்கன் 
பந்தமாந் தலைகள் பத்தும் 
வாய்கள்விட் டலறி வீழச் 
சிந்தனை செய்து விட்டார் 
திருமறைக் காட னாரே. 

4-33-4496:
தடுக்கவுந் தாங்க வொண்ணாத் 
தன்வலி யுடைய னாகிக் 
கடுக்கவோர் தேர்க டாவிக் 
கையிரு பதுக ளாலும் 
எடுப்பன்நான் என்ன பண்ட 
மென்றெடுத் தானை ஏங்க 
அடுக்கவே வல்ல னுராம் 
அணிமறைக் காடு தானே. 

4-33-4497:
நாண்முடிக் கின்ற சீரான் 
நடுங்கியே மீது போகான் 
கோள்பிடித் தார்த்த கையான் 
கொடியன்மா வலிய னென்று 
நீண்முடிச் சடையர் சேரும் 
நீள்வரை யெடுக்க லுற்றான் 
தோண்முடி நெரிய வைத்தார் 
தொன்மறைக் காட னாரே. 

4-33-4498:
பத்துவாய் இரட்டிக் கைக 
ளுடையன்மா வலிய னென்று 
பொத்திவாய் தீமை செய்த 
பொருவலி அரக்கர் கோனைக் 
கத்திவாய் கதற அன்று 
கால்விர லூன்றி யிட்டார் 
முத்துவாய்த் திரைகள் மோதும் 
முதுமறைக் காட னாரே. 

4-33-4499:
பக்கமே விட்ட கையான் 
பாங்கிலா மதிய னாகிப் 
புக்கனன் மாம லைக்கீழ்ப் 
போதுமா றறிய மாட்டான் 
மிக்கமா மதிகள் கெட்டு 
வீரமும் இழந்த வாறே 
நக்கன பூத மெல்லாம் 
நான்மறைக் காட னாரே. 

4-33-4500:
நாணஞ்சு கைய னாகி 
நான்முடி பத்தி னோடு 
பாணஞ்சு முன்னி ழந்த 
பாங்கிலா மதிய னாகி 
நீணஞ்சு தானு ணரா 
நின்றெடுத் தானை அன்று 
ஏணஞ்சு கைகள் செய்தார் 
எழில்மறைக் காட னாரே. 

4-33-4501:
கங்கைநீர் சடையுள் வைக்கக் 
காண்டலும் மங்கை ய[டத் 
தென்கையான் தேர்க டாவிச் 
சென்றெடுத் தான் மலையை 
முன்கைமா நரம்பு வெட்டி 
முன்னிருக் கிசைகள் பாட 
அங்கைவாள் அருளி னானுர் 
அணிமறைக் காடு தானே. 

5-9-5312:
ஓத மால்கடல் பாவி உலகெலாம்
மாத ரார்வலங் கொண்மறைக் காடரைக்
காதல் செய்து கருதப் படுமவர்
பாத மேத்தப் பறையுநம் பாவமே. 

5-9-5313:
பூக்குந் தாழை புறணி அருகெலாம்
ஆக்கந் தானுடை மாமறைக் காடரோ
ஆர்க்குங் காண்பரி யீர்அடி யார்தமை
நோக்கிக் காண்பது நும்பணி செய்யிலே. 

5-9-5314:
புன்னை ஞாழல் புறணி அருகெலாம்
மன்னி னார்வலங் கொண்மறைக் காடரோ
அன்ன மென்னடை யாளையோர் பாகமாச்
சின்ன வேடம் உகப்பது செல்வமே. 

5-9-5315:
அட்ட மாமலர் சூடி அடம்பொடு
வட்டப் புன்சடை மாமறைக் காடரோ
நட்ட மாடியும் நான்மறை பாடியும்
இட்ட மாக இருக்கும் இடமிதே. 

5-9-5316:
நெய்த லாம்பல் நிறைவயல் சூழ்தரும்
மெய்யி னார்வலங் கொண்மறைக் காடரோ
தையல் பாகங்கொண் டீர்கவர் புன்சடைப்
பைதல் வெண்பிறை பாம்புடன் வைப்பதே. 

5-9-5317:
துஞ்சும் போதுந் துயிலின்றி ஏத்துவார்
வஞ்சின் றிவலங் கொண்மறைக் காடரோ
பஞ்சின் மெல்லடிப் பாவை பலிகொணர்ந்
தஞ்சி நிற்பதும் ஐந்தலை நாகமே 

5-9-5318:
திருவி னார்செல்வ மல்கு விழாவணி
மருவி னார்வலங் கொண்மறைக் காடரோ
உருவி னாளுமை மங்கையோர் பாகமாய்
மருவி னாய்கங்கை யைச்சென்னி தன்னிலே. 

5-9-5319:
சங்கு வந்தலைக் குந்தடங் கானல்வாய்
வங்க மார்வலங் கொண்மறைக் காடரோ
கங்கை செஞ்சடை வைப்பது மன்றியே
அங்கை யில்லனல் ஏந்தல் அழகிதே. 

5-9-5320:
குறைக்காட் டான்விட்ட தேர்குத்த மாமலை
இறைக்காட் டியெடுத் தான்றலை ஈரைந்தும்
மறைக்காட் டானிறை ஊன்றலும் வாய்விட்டான்
இறைக்காட் டாயெம் பிரானுனை ஏத்தவே. 

5-10-5321:
பண்ணி னேர்மொழி யாளுமை பங்கரோ
மண்ணி னார்வலஞ் செய்ம்மறைக் காடரோ
கண்ணி னாலுமைக் காணக் கதவினைத்
திண்ண மாகத் திறந்தருள் செய்ம்மினே. 

5-10-5322:
ஈண்டு செஞ்சடை யாகத்துள் ஈசரோ
மூண்ட கார்முகி லின்முறிக் கண்டரோ
ஆண்டு கொண்டநீ ரேயருள் செய்திடும்
நீண்ட மாக்கத வின்வலி நீக்குமே. 

5-10-5323:
அட்ட மூர்த்திய தாகிய அப்பரோ
துட்டர் வான்புரஞ் சுட்ட சுவண்டரோ
பட்டங் கட்டிய சென்னிப் பரமரோ
சட்ட விக்கத வந்திறப் பிம்மினே. 

5-10-5324:
அரிய நான்மறை யோதிய நாவரோ
பெரிய வான்புரஞ் சுட்ட சுவண்டரோ
விரிகொள் கோவண ஆடை விருத்தரோ
பெரிய வான்கத வம்பிரி விக்கவே. 

5-10-5325:
மலையில் நீடிருக் கும்மறைக் காடரோ
கலைகள் வந்திறைஞ் சுங்கழ லேத்தரோ
விலையில் மாமணி வண்ண வுருவரோ
தொலைவி லாக்கத வந்துணை நீக்குமே. 

5-10-5326:
பூக்குந் தாழை புறணி அருகெலாம்
ஆக்குந் தண்பொழில் சூழ்மறைக் காடரோ
ஆர்க்குங் காண்பரி யீர்அடி கேள்உமை
நோக்கிக் காணக் கதவைத் திறவுமே. 

5-10-5327:
வெந்த வெண்பொடிப் பூசும் விகிர்தரோ
அந்த மில்லி அணிமறைக் காடரோ
எந்தை நீயடி யார்வந் திறைஞ்சிட
இந்த மாக்கத வம்பிணி நீக்குமே. 

5-10-5328:
ஆறு சூடும் அணிமறைக் காடரோ
கூறு மாதுமைக் கீந்த குழகரோ
ஏற தேறிய எம்பெரு மானிந்த
மாறி லாக்கத வம்வலி நீக்குமே. 

5-10-5329:
சுண்ண வெண்பொடிப் பூசுஞ் சுவண்டரோ
பண்ணி யேறுகந் தேறும் பரமரோ
அண்ண லாதி அணிமறைக் காடரோ
திண்ண மாக்கத வந்திறப் பிம்மினே. 

5-10-5330:
விண்ணு ளார்விரும் பியெதிர் கொள்ளவே
மண்ணு ளார்வணங் கும்மறைக் காடரோ
கண்ணி னாலுமைக் காணக் கதவினைத்
திண்ண மாகத் திறந்தருள் செய்ம்மினே. 

5-10-5331:
அரக்க னைவிர லாலடர்த் திட்டநீர்
இரக்க மொன்றிலீர் எம்பெரு மானிரே
சுரக்கும் புன்னைகள் சூழ்மறைக் காடரோ
சரக்க விக்கத வந்திறப் பிம்மினே. 

6-23-6475:
தூண்டு சுடரனைய சோதி கண்டாய்
தொல்லமரர் சூளா மணிதான் கண்டாய்
காண்டற் கரிய கடவுள் கண்டாய்
கருதுவார்க் காற்ற எளியான் கண்டாய்
வேண்டுவார் வேண்டுவதே ஈவான் கண்டாய்
மெய்ந்நெறி கண்டாய் விரத மெல்லாம்
மாண்ட மனத்தார் மனத்தான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6476:
கைகிளரும் வீணை வலவன் கண்டாய்
காபாலி கண்டாய் திகழுஞ் சோதி
மெய்கிளரும் ஞான விளக்குக் கண்டாய்
மெய்யடியார் உள்ளத்து வித்துக் கண்டாய்
பைகிளரும் நாக மசைத்தான் கண்டாய்
பராபரன் கண்டாய்பா சூரான் கண்டாய்
வைகிளருங் கூர்வாட் படையான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6477:
சிலந்திக் கருள்முன்னஞ் செய்தான் கண்டாய்
திரிபுரங்கள் தீவாய்ப் படுத்தான் கண்டாய்
நிலந்துக்க நீர்வளிதீ யானான் கண்டாய்
நிரூபியாய் ரூபியுமாய் நின்றான் கண்டாய்
சலந்துக்க சென்னிச் சடையான் கண்டாய்
தாமரையான் செங்கண்மால் தானே கண்டாய்
மலந்துக்க மால்விடையொன் று{ர்ந்தான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6478:
கள்ளி முதுகாட்டி லாடி கண்டாய்
காலனையுங் காலாற் கடந்தான் கண்டாய்
புள்ளி யுழைமானின் தோலான் கண்டாய்
புலியுரிசே ராடைப் புனிதன் கண்டாய்
வெள்ளி மிளிர்பிறைமேற் சூடி கண்டாய்
வெண்ணீற்றான் கண்டாய்நஞ் செந்தின் மேய
வள்ளி மணாளற்குத் தாதை கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6479:
மூரி முழங்கொலிநீ ரானான் கண்டாய்
முழுத்தழல்போல் மேனி முதல்வன் கண்டாய்
ஏரி நிறைந்தனைய செல்வன் கண்டாய்
இன்னடியார்க் கின்பம் விளைப்பான் கண்டாய்
ஆரியன் கண்டாய் தமிழன் கண்டாய்
அண்ணா மலையுறையு மண்ணல் கண்டாய்
வாரி மதகளிறே போல்வான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6480:
ஆடல் மால்யானை யுரித்தான் கண்டாய்
அகத்தியான் பள்ளி யமர்ந்தான் கண்டாய்
கோடியான் கண்டாய் குழகன் கண்டாய்
குளிராரூர் கோயிலாக் கொண்டான் கண்டாய்
நாடிய நன்பொருள்க ளானான் கண்டாய்
நன்மையோ டிம்மைமற் றம்மை யெல்லாம்
வாடிய வாட்டந் தவிர்ப்பான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6481:
வேலைசேர் நஞ்ச மிடற்றான் கண்டாய்
விண்தடவு பூங்கயிலை வெற்பன் கண்டாய்
ஆலைசேர் வேள்வி யழித்தான் கண்டாய்
அமரர்கள் தாமேத்து மண்ணல் கண்டாய்
பால்நெய்சே ரானஞ்சு மாடி கண்டாய்
பருப்பதத் தான்கண்டாய் பரவை மேனி
மாலையோர் கூறுடைய மைந்தன் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6482:
அம்மை பயக்கும் அமிர்து கண்டாய்
அந்தேன் தெளிகண்டாய் ஆக்கஞ் செய்திட்
டிம்மை பயக்கு மிறைவன் கண்டாய்
என்னெஞ்சே உன்னில் இனியான் கண்டாய்
மெய்ம்மையே ஞான விளக்குக் கண்டாய்
வெண்காடன் கண்டாய் வினைகள் போக
மம்ம ரறுக்கு மருந்து கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6483:
மூலநோய் தீர்க்கும் முதல்வன் கண்டாய்
முத்தமிழும் நான்மறையு மானான் கண்டாய்
ஆலின்கீழ் நால்வர்க் கறத்தான் கண்டாய் 
ஆதியு மந்தமு மானான் கண்டாய்
பால விருத்தனு மானான் கண்டாய்
பவளத் தடவரையே போல்வான் கண்டாய்
மாலைசேர் கொன்றை மலிந்தான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாளன் றானே. 

6-23-6484:
அயனவனும் மாலவனு மறியா வண்ணம்
ஆரழலாய் நீண்டுகந்த அண்ணல் கண்டாய்
துயரிலங்கை வேந்தன் துளங்க வன்று
சோதிவிர லாலுற வைத்தான் கண்டாய்
பெயரவற்குப் பேரருள்கள் செய்தான் கண்டாய்
பேரும் பெரும்படையோ டீந்தான் கண்டாய்
மயருறு வல்வினைநோய் தீர்ப்பான் கண்டாய்
மறைக்காட் டுறையும் மணாலன் றானே. 

7-71-7943:
யாழைப்பழித் தன்னமொழி 
 மங்கையொரு பங்கன் 
பேழைச்சடை முடிமேற்பிறை 
 வைத்தான்இடம் பேணில் 
தாழைப்பொழி லூடேசென்று 
 பூழைத்தலை நுழைந்து 
வாழைக்கனி கூழைக்குரங் 
 குண்ணும்மறைக் காடே. 

7-71-7944:
சிகரத்திடை இளவெண்பிறை 
 வைத்தான்இடந் தெரியில் 
முகரத்திடை முத்தின்னொளி 
 பவளத்திரள் ஓதத் 
தகரத்திடை தாழைத்திரள் 
 ஞாழற்றிரள் நீழல் 
மகரத்தொடு சுறவங்கொணர்ந் 
 தெற்றும்மறைக் காடே. 

7-71-7945:
அங்கங்களும் மறைநான்குடன் 
 விரித்தானிடம் அறிந்தோம் 
தெங்கங்களும் நெடும்பெண்ணையும் 
 பழம்வீழ்மணற் படப்பைச் 
சங்கங்களும் இலங்கிப்பியும் 
 வலம்புரிகளும் இடறி 
வங்கங்களும் உயர்கூம்பொடு 
 வணங்கும்மறைக் காடே. 

7-71-7946:
நரைவிரவிய மயிர்தன்னொடு 
 பஞ்சவடி மார்பன் 
உரைவிரவிய உத்தமனிடம் 
 உணரல்லுறு மனமே 
குரைவிரவிய குலசேகரக் 
 கொண்டற்றலை விண்ட 
வரைபுரைவன திரைபொருதிழிந் 
 தெற்றும்மறைக் காடே. 

7-71-7947:
சங்கைப்பட நினையாதெழு 
 நெஞ்சேதொழு தேத்தக் 
கங்கைச்சடை முடியுடையவர்க் 
 கிடமாவது பரவை 
அங்கைக்கடல் அருமாமணி 
 உந்திக்கரைக் கேற்ற 
வங்கத்தொடு சுறவங்கொணர்ந் 
 தெற்றும்மறைக் காடே. 

7-71-7948:
அடல்விடையினன் மழுவாளினன் 
 அலராலணி கொன்றைப் 
படருஞ்சடை முடியுடையவர்க் 
 கிடமாவது பரவைக் 
கடலிடையிடை கழியருகினிற் 
 கடிநாறுதண் கைதை 
மடலிடையிடை வெண்குருகெழு 
 மணிநீர்மறைக் காடே. 

7-71-7949:
முளைவளரிள மதியுடையவன் 
 முன்செய்தவல் வினைகள் 
களைகளைந்தெனை ஆளல்லுறு 
 கண்டன்னிடஞ் செந்நெல் 
வளைவிளைவயற் கயல்பாய்தரு 
 குணவார்மணற் கடல்வாய் 
வளைவளையொடு சலஞ்சலங்கொணர்ந் 
 தெற்றும்மறைக் காடே. 

7-71-7950:
நலம்பெரியன சுரும்பார்ந்தன 
 நங்கோனிடம் அறிந்தோம் 
கலம்பெரியன சாருங்கடற் 
 கரைபொருதிழி கங்கைச் 
சலம்புரிசடை முடியுடையவர்க் 
 கிடமாவது பரவை 
வலம்புரியொடு சலஞ்சலங்கொணர்ந் 
 தெற்றும்மறைக் காடே. 

7-71-7951:
குண்டாடியுஞ் சமணாடியுங் 
 குற்றுடுக்கையர் தாமுங் 
கண்டார்கண்ட காரணம்மவை 
 கருதாதுகை தொழுமின் 
எண்டோ ளினன் முக்கண்ணினன் 
 ஏழிசையினன் அறுகால் 
வண்டாடுதண் பொழில்சூழ்ந்தெழு 
 மணிநீர்மறைக் காடே. 

7-71-7952:
பாரூர்பல புடைசூழ்வள 
 வயல்நாவலர் வேந்தன் 
வாரூர்வன முலையாள்உமை 
 பங்கன்மறைக் காட்டை 
ஆரூரன தமிழ்மாலைகள் 
 பாடும்மடித் தொண்டர் 
நீரூர்தரு நிலனோடுயர் 
 புகழாகுவர் தாமே.